Η μαμά μου, η δύναμή μου
- Δημοσιεύθηκε ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009
- ΒΗΜΑDONNA ΤΕΥΧΟΣ Νο 85
«Η μαμά μου είναι για μένα η αγκαλιά χωρίς ερώτηση, η αποδοχή χωρίς κρίση και το άνοιγμα των δρόμων μου, αφήνοντας απολύτως ελεύθερο το βήμα μου. Η πιο καθοριστική της κίνηση, συνολικά, ήταν μάλλον το γεγονός ότι από πολύ μικρή με έκανε να στέκομαι στα πόδια μου και να στηρίζομαι σε αυτά και μόνο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως, όταν δεν θα την έχω κάποια στιγμή, αργότερα, θα περπατώ το ίδιο. Άλλωστε, τις σημαντικές και μη αποφάσεις μου τις παίρνω πάντοτε έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου και τη δική της οπτική αλλά γνωρίζοντας ότι, όποια κι αν είναι τελικά η κίνησή μου, θα είναι κοντά μου.
Δεν λειτουργώ με πρότυπα, είδωλα και ήρωες, ούτε καν σε ηλικίες μικρές ή κατα την εφηβεία μου. Ίσως επειδή είμαι μοναχοπαίδι, να είμαι και περισσότερο εγωίστρια και να θέλω να χαράζω εγώ πορεία κι όχι να ακολουθώ κάποια προδιαγεγραμμένη. Η μαμά μου, όμως, είναι η ηρωίδα μου, αλλά είναι και γενικά ηρωίδα, με όσα έχει περάσει ώσπου να φτάσω εγώ να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Έχει βάλει πολλές φορές πίσω τον εαυτό της, για να μην υπάρξει πιθανότητα να με πάει πίσω.
Τη σχέση μας θα τη χαρακτήριζα γινγκ κι γιανγκ…εντελώς. Εγώ το λευκό εκείνη το μαύρο. Ταυτόχρονα, όμως, φέρω εκείνη τη μικρή μαύρη βούλα του δικού της χρώματος και έχω δει άπειρες φορές να φέρομαι σαν Λούλη, ενώ ξεκάθαρα είμαι η Τίνα. Η μαμά μου, με μια λέξη, είναι η δύναμη. Η σχέση μας, με μία φράση, είναι η δύναμή μου».