Προσωρινά

Προσωρινά

Eξ αρχής το γνώριζε. Το είχε καθορισμένο. Δεν επρόκειτο να μείνει για πάντα εκεί πέρα ούτε για πάντα επρόκειτο να...
Η μαμά μου, η δύναμή μου

Η μαμά μου, η δύναμή μου

«Η μαμά μου είναι για μένα η αγκαλιά χωρίς ερώτηση, η αποδοχή χωρίς κρίση και το άνοιγμα των δρόμων μου,...
Πατρίκιος Κωστής

Πατρίκιος Κωστής

… ρε σύ, αυτός που παίζει στο Παρά Πέντε πήγαινε σχολείο μας Τί άραγε σου είναι πιο γνώριμο; Το πρόσωπο...
Με απορία

Με απορία

Φθινόπωρο με ρώτησε ή φθινοπώριασε με το που αναρωτήθηκα; Μέρες Σεπτέμβρη, δεν τις λες και καλοκαίρι κι ας είναι, αλλά η...
Χρήστος Γείτονας

Χρήστος Γείτονας

Ήθελε να γίνει γιατρός. Έγινε δάσκαλος. Ευτυχώς… Άκουγα τη μαμά να λέει, γονιός δεν είναι αυτός που γεννά, μα αυτός...
Ένα σχόλιο

Ένα σχόλιο

Βίαζονταν να χωρίσουν και αμέλησαν να με μοιράσουν. Προείχαν βιβλία, cd, σεντόνια. Το απλό ξεχάστηκε. Τον σκύλο, ποιός; Άμα μπορούσαν...
My welcome summer party

My welcome summer party

myrΔεν ξέρω αν είναι του μοναχοπαιδιού ή κουσούρι της γενιάς μου, πάντως ομολογώ πως λατρεύω να μετράω πρωτιές. Ειδικά καλοκαιριού. Κάποτε καλοκαίριαζε με...
Oσμή

Oσμή

Ξυπνώ αλαφιασμένη απ’ όνειρο παράξενο. Όλο πήγαινα να σε φτάσω, κι όλο μού φευγες. Πραγματικότητα. Τέσσερις, είπε το ραδιόφωνο. Χαράζει....
@