Ήμουν μικρή κι η μέρα ήταν μεγάλη. Πρώτη μέρα στο καινούργιο σχολείο. Πρώτη μέρα στο καινούργιο σχολικό. Νούμερο 28 και τα νούμερα σωστά οργανωμένα. Στη γαλαρία οι μεγάλες ηλικίες, κάπου στη μέση τουρλουμπούκι τα μεσαία μεγέθη και στις θέσεις τις μπροστά, κάτι πιτσιρίκια σαν εμάς. Ψαρωμένα.

– Τασσοπούλου; με ρώτησε η συνοδηγός αναγνωριστικά.
– Τασσοπούλου, της απάντησα με σιγουριά.

Ο οδηγός έβαλε μπρος, η Μαραθώνος πήρε να μας κατευθύνει, η Μεσογείων έφτασε στην Αγία Παρασκευή. Στρίψαμε, προχωρήσαμε, σταματήσαμε. Ξεκινήσαμε, ξανασταματήσαμε, ξαναξεκινήσαμε.

– Ώρα να κατέβεις, μου έγνεψε η συνοδηγός.
– Μα… δεν είναι εδώ το σπίτι μου, της ψέλλισα δειλά.
– Τασσοπούλου, δεν μου είπες;
– Τασσοπούλου, ναι. Ότι με λένε, όχι ότι μένω…